Kosten laadpas

Hoeveel het exact kost om te laden aan een openbaar toegankelijke laadpaal is een ingewikkelde kwestie. We merken dat laadpaal- en laadpas providers in de markt niet altijd transparantie bieden over de exacte prijs of over de additionele kosten die aangerekend worden.

Wij wensen hier anders mee om te gaan en net helder en transparant te zijn over de opbouw van prijszetting en de aangerekende kosten.

Om te beginnen maakt het niet uit of een laadpunt “publiek”, “semi-publieke”  of privé staat geregistreerd. Het verschil zit  hem in de activatie van “roaming”  op het laadpunt om betalende transacties met derden toe te laten. Dit kan los van de locatie waar ze staan. Als ze op openbaar domein staan is het een “publiek laadpunt” altijd verplicht om “roaming” te activeren en bepaalt de tender bij toekenning het tarief om elektriciteit te laden. Als ze op privé terrein staan, bijvoorbeeld van een bedrijf, dan is het een “semi-publiek laadpunt” en bepaalt het bedrijf het tarief.

Maar dat tarief dat wordt bepaald door de eigenaar van het laadpunt is niet zomaar één-op-één de prijs die de finale gebruiker betaalt. We leggen even uit welke partijen hier tussen zitten en hoe het finale tarief wordt opgesteld.

De Laadpaal

De partij die de laadpaal beheert in opdracht van de eigenaar wordt de Charge Point Operator genoemd. De eigenaar zal de CPO vragen om een tarief in te stellen voor het laden. Het tarief kan met drie verschillende parameters bepaald worden:

1.     een tarief per minuut (tijdens het laden en/of als de wagen volgeladen is)

2.     een tarief per kwh geladen elektriciteit

3.     een start-tarief

Elke combinatie tussen deze drie tariefmogelijkheden is mogelijk. De eigenaar vraagt de CPO een tarief in te stellen waarmee hij/zij de investeringskost van de infrastructuur (Laadpaal + bekabeling en veiligheden en eventueel zelfs een middenspanning cabine of verdeelkast). Anderzijds is er ook de aankoopkost van de elektriciteit die de eigenaar wenst terug te verdienen. Daarboven komen dan nog kosten rond onderhoud, herstelling of vandalisme die geprovisioneerd worden.

Wat is het verdienmodel van de CPO?

Voor het beheer van een laadpunt gelden er maandelijkse hosting tarieven om het laadpunt met een data sim kaart online te brengen en de “roaming” te activeren zodat het laadpunt toegankelijk wordt voor betaling met een laadpas van een derde. Daarnaast bestaat de optie – uiteraard verplicht voor publieke laadpunten – maar niet voor semi- of privé om de locatie van het laadpunt te delen met de gangbare apps. Voor elke transactie op een laadpunt kunnen CPO’s ook een transactie fee vragen op basis van dezelfde 3 parameters die de eigenaar kan instellen. Deze fee wordt dan afgetrokken van de vergoeding naar de eigenaar en vermeld op de factuur. Voor eigen laadpassen waar geen verrekening met derden is, zijn deze CPO toeslagen dikwijls vrijgesteld, maar dat vraag je best expliciet na.  Stroohm hanteert voor laadsessies met laadpassen van derden een tarief van 0,05€/kwh en vraagt geen starttarief, noch een tarief per minuut. Deze kosten zijn bedoeld om de support en vragen van de eindgebruikers enerzijds te dekken en anderzijds voor de financiële transacties en incasso kosten te dekken voor de ontvangsten van derden.